Het fantastische Russel Square
Door: Robert Peeters
Blijf op de hoogte en volg Robert
14 December 2010 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Het fantastische Russell Square
Na ons avontuur in Brighton hadden we een week later het genoegen in een nieuw pand van Camelot te verblijven. Deze keer was het pand in het Centrum van London aan Russel Square, na de vorige ervaring in Brighton was ik erg benieuwd wat we deze keer zouden aantreffen. Deze keer ging ik met de SuperFries Eric omdat Dennis het echt niet zag zitten om weer in een pand te verblijven. We kwamen bij een megagroot kantoorcomplex uit van 4 verdiepingen en een grote kelder met o.a keuken, douche en helemaal gevuld met kantoormeubels zoals bureaus, bureaustoelen en archiefkasten. Op de bovenste verdieping troffen we een nog volledig ingericht kantoor aan waar de computers nog aan stonden en alles nog was aangesloten. Het was een behoorlijk avontuur om dit hele pand eens te bekijken, ik wed dat we daar wel een half uur mee bezig zijn geweest. Op de 2e verdieping was een grote lege zaal met grote ramen die uitkeken op Russel Square park. Dit was wel een van de betere gedeeltes van het pand dus we besloten om hier onze slaapplaats van te maken. Dit hadden we graag gedaan alleen had ik op dat moment nog geen luchtbed dit zou John(de baas) later brengen had hij beloofd. Na uren wachten op het luchtbed zag ik het al somber in en dacht ik dat dat luchtbed nooit meer zou komen. Omdat ik geen plaats had om te slapen besloten we om Russel Square onveilig te maken en alle kroegen te gaan bezoeken zodat ik daarna straalbezopen op een of andere bureaustoel kon gaan pitten. Zo gezegd, zo gedaan, we zijn alle kroegen binnen gelopen/gestrompeld die we tegen kwamen tot we op een gegeven moment totaal verdwaald op Oxford Street uitkwamen. Omdat het al tegen de late uurtjes(02.00) aanliep was er helaas niks meer open behalve een TABLEDANCING BAR, voor deze bar hadden we geen geld meer anders waren we wel een kijkje gaan nemen ;-). Na deze anticlimax van een geldtekort zijn we richting huis gestrompeld, bij het huis aangekomen leek het alsof ik een fatamorgana zag . Er was een luchtbed aan de voordeur vastgetapt, opgeblazen en al. Wat een heldendaad van John, hij had zich uiteindelijk toch nog aan zijn woord gehouden.
De dag erna kwamen we ongeveer 1 uur te laat op het kantoor met een gruwelijke kater en veel te weinig slaap. Volledig hersendood mochten we ons melden bij de guardian manager om van haar te horen ‘jongens, jullie mogen nog 2 dagen op Russel Square blijven’. Als tegenprestatie van Camelot kregen we 100 pond mee om van te eten en drinken de komende twee dagen. Deze avond zijn we royaal gaan uiteten bij de chinees en omdat we nog brak waren van de vorige avond hebben we het drinken maar overgeslagen. Toen we wilden gaan slapen bleek het luchtbed opeens royaal lek te zijn. Zodra ik erop ging liggen liep het binnen 5 minuten leeg. Er was helemaal niks anders in het pand om op te slapen behalve bureaustoelen, ppppffff dan maar op de grond slapen. De dag erna mochten we ons weer melden op het werk, deze keer met een gruwelijk stijve nek en last van de rug. Na een dagje werken mochten we weer terug naar Russel Square met een nieuw luchtbed en nog 50 pond om te spenderen. Voor dit geld zijn we bij de Griek gaan eten. Na het eten bleken we nog 25 pond over te hebben, omdat we bonnetjes in moesten leveren konden we voor dit geld niet de kroeg in(helaas). Omdat we het zonde vonden om het geld terug te geven aan het bedrijf zijn we richting piccadilly circus gegaan. Hier hebben we bij de KFC voor 25 pond een bucket gekocht. Deze Bucket was groot genoeg om een zwerver 2 maanden mee te voeden, niet normaal. Tegen de tijd dat we de bucket op hadden was het alweer tijd om te gaan slapen. Had ik weer last van een anticlimax, bleek het nieuwe luchtbed ook kapot te zijn. Dat werd weer een avondje op de grond slapen. De dag erna kon ik mijn nek nog amper bewegen en voelde mijn rug aan alsof deze in 1 nacht 80 jaar ouder was geworden.
Gelukkig konden we de avond erna weer gewoon thuis slapen om een matras dat niet leeg kan lopen ;-).
Al met al was het wel weer een vet avontuur (op de rugklachten na) en hebben we weer een stukje London mogen bezichtigen.
Foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=AXWAOP3M
-
15 December 2010 - 07:05
Hetty:
Ha, ha, ha wat weer een grappig avontuur. HARD werken zeg dat stage lopen in London!
Nog 3 daagjes en dan krijg je gezelschap.
In ieder geval heel veel plezier samen en Stance heeft me beloofd dat we proberen om eerste kerstdag even te skypen.
Dan spreken we je waarschijnlijk ook even. Ik hoorde dat je familie op bezoek is geweest.
Gezellig zeg.
Greetings and keep save. -
15 December 2010 - 07:06
Hetty:
Nog een vraagje.
Robert ik kan je fofo link niet openen.Hij geeft steeds aan dat hij de webpagina niet kan vinden.
Heb je een tip hoe ik wel bij je foto's kan? -
15 December 2010 - 14:59
Robert Peeters:
Heyhey
Probeer de hele link eens te kopieren en dan te plaatsen in de adresbalk. That should do the trick. K zal goed voor jullie dochter zorgen de komende 10 dagen ;-) . We spreken elkaar nog via skype.
Ciao -
20 December 2010 - 10:57
Lisanne:
Geweldig! Beetje weinig foto's alleen:( -
27 December 2010 - 12:34
Super Van Der Fries:
Een Biestig Schoën verhaal maar weer. Het was natuurlijk keihard afzien met al die lekke luchtbedden. Oant sjen!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
